Week1: Bangkok, Kho Phi Phi en mijn verjaardag!
27 april 2016 - Koh Phi Phi, Thailand
Sawatdee kha allemaal!!
De eerste week in het mooie thailand is alweer bijna voorbij. Wat heb ik in die eerste week een hoop nieuwe dingen gedaan en gezien zeg. Van prachtige natuur, mooie uitzichten en enorm veel dieren (wat ik natuurlijk fantastisch vind en mijn reisgenoten soms iets minder: "Elisa, laat die kat nu maar weer los"), tot een hele nieuwe cultuur met erg vriendelijke mensen. In deze blog zal ik over al deze leuke dingen iets vertellen.
Allereerst zou ik nog wat laten weten over de laatste dagen in Bangkok. Deze waren gelukkig wat minder shocking dan de eerste paar dagen. Wat past een mens zich toch gemakkelijk aan aan nieuwe situaties. Waar ik de eerste dag nog een rat die rustig op straat liep uitgebreid stond te fotograferen, keek ik de laatste dagen niet meer op van een rat voor de voeten. De kakkerlakken die overal liepen vond ik overigens wel wat minder. Daar houdt mijn liefde voor dieren ongeveer wel op.
Volgens mij sloot ik de laatste dag af met de aankomst in het 10 persoons hostelkamertje. Nou, ik heb daar twee bijzondere dagen gehad. Het hostel werd beheerd door een leuke Indiaase familie met het vrolijkste hondje van de wereld: Junior (zie album Bangkok). Door de Vrolijke familie en Junior voelden we ons heel erg thuis in het hostel. Regelmatig maakten we even een praatje met de familie. Zij vertelden (in gebrekkig Engels) waar ze vandaag kwamen, en over hun plannen om een hostel in Amerika te openen. Ze waren er namelijk net achter gekomen dat mensen 10x zoveel geld bealen voor een hostel in Amerika, en dat beviel ze wel.
Overdag hebben we in Bangkok een poging gedaan tot het maken van culturele uitstapjes. De eerste dag ging dit niet volledig volgens plan. We wilden namelijk naar the Grand palace en Wat Pho. Dit hadden we heel goedkoop met de tuktuk kunnen doen, maar wij wilden lopen. Er gingen hier een paar dingen mis: het was 40 graden, we kenden de stad niet en ik had de kaart. Waar we in 10 minuten naar het Paleis hadden kunnen lopen, zijn we nu na 2 uur lopen bij de Golden mountain aangekomen. Noooit van gehoord, maar ach, dat was ook wel leuk. We besloten nog wel naar het paleis te gaan, want we waren nu toch al zo lang onderweg. Na een erg snel Tuktuk ritje kwamen we bij het paleis aan, blij dat we er eindelijk waren met die hitte. De blijdschap was snel verdwenen toen we te horen kregen dat het paleis over 20 minuten zou sluiten. Of we misschien morgen terug wilden komen...
De volgende dag besloten we het anders aan te pakken, we zijn met een boottochtje door het kanaal naar Wat Pho gegaan. Een hele mooie tempel met als bekendste object the Reclining buddha. Een enorme buddha van 18 meter hoog en 43 meter lang. Erg leuk om een keer te zien, maar het lopen door de stad en kijken naar hoe de mensen daar wonen vond ik eigenlijk veel leuker. Bijzonder om te zien hoe anders de cultuur is. Mensen wonen vaak in plaggenhutjes met wat rotzooi in en rond het huis. Kleine kinderen lopen naakt rond door de rommel en langs de drukke weg. Ik heb een paar keer op het punt gestaan om zo'n kleintje weg te trekken van de weg. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat een peutertje hier braaf op de stoeprand blijft staan. De wat oudere kinderen mogen 's avonds en 's nachts mama helpen met het werk: spulletjes verkopen aan toeristen. De moeder probeert het eerst en als dat niet werkt mag het zoontje het proberen met de meest smekende blik die hij heeft. Erg sneu om deze jonge kinderen 's nachts door de drukste straat van Bangkok te zien lopen.
Ik merk inmiddels dat mijn verhaal erg lang wordt, maar over Bangkok is ook zoveel te vertellen. Wat een bijzondere stad is dat, met veel mooie dingen en ook minder mooie dingen. Ik ga proberen het verhaal over de reis en Phi Phi wat korter te houden.
Om onze bestemming Phi Phi the bereiken hebben we de volgende reis gemaakt: taxi - vliegtuig - boot - boot. Die laatste boot is om van de pier naar het resort te komen. Er zijn hier namelijk geen wegen op het eiland, omdat het heel heuvelachtig en bebost is. Dus als je ergens naartoe wilt moet dat met de boot taxi. Over de reis wil ik nog een ding kwijt: we hebben dolfijnen gezien op weg naar het eiland!!! Dat kon ik weer afstrepen op mijn bucket list.
Op het resort werden we behandeld als koningen. Ik mocht absoluut mijn eigen backpack niet de heuvel op tillen. Dat werd gedaan door een redelijk kleine man die ook nog Marieke haar koffer droeg. De arme man kwam nauwelijks boven. Toen we boven waren hebben we hem wat geld gegeven. Hij bedankte ons door de aapjes voor ons te lokken met een gek geluidje. (Wait, I am the monkey man). En inderdaad, daar kwamen alle aapjes onder ons balkon staan. Erg leuk om te zien. Naast apen zijn hier nog een hoop andere leuke dieren die je kunt bewonderen. Zo klimt er af en toe een soort grote agaam met een heel schattig groot rond hoofd op ons balkon omhoog, en komen de hagedisjes tijdens het eten uit de lucht vallen. Erg leuk, tot hij besluit even onder je sarong te kruipen...
'S avonds kwamen we erachter dat het resort draaiende wordt gehouden door een soort van grote familie. Ze slapen met zijn vijftigen in een appartementencomplex achter de receptie, en kunnen allemaal van alles. De man die 's middags onze koffers naar boven tilde bediende ons 's avonds weer in het restaurant. En rond 10u gaf hij een spectaculaire vuurshow! Toen ik ernaar vroeg vertelde hij dat ze 1 dag in de twee weken vrij hebben. Bijzonder dat deze mensen van 's ochtends tot 's avonds zoveel energie hebben met deze weersomstandigheden. De kinderen in het resort worden van jongs af aan opgeleid om in het resort te werken. Een jonge jongen mocht helpen met de vuurshow, en de jonge meisjes mogen onder begeleiding helpen in het restaurant.
De volgende dag was het 25 april, de dag van mijn verjaardag! Het voelde gek om deze dag hier te vieren zonder slingers (want dat hebben ze hier niet), Nederlands gebak en familie en vrienden. Gelukkig heb ik op mijn bijzondere verjaardag wel heeeeel leuk gehad. Ik heb alleen maar leuke dingen gedaan zoals snorkelen, wat echt heel bijzonder is hier doordat er heel erg veel verschillende mooi gekleurde vissen zijn. We zijn uit eten geweest in de haven, en 's avonds gingen we met de boot taxi terug. Het varen in het donker met een prachtig uitzicht op de lichtjes aan het strand was een leuke afsluiting van mijn verjaardag.
Vandaag gaan we het paradijs alweer verlaten. Nog een nachtje op Krabi en dan begint ons vrijwilligerswerk in Cambodja. Ik zal proberen mijn volgende blog korter te houden. De foto's staan in het album Bangkok en Koh Phi Phi.
Liefs, Elisa
De eerste week in het mooie thailand is alweer bijna voorbij. Wat heb ik in die eerste week een hoop nieuwe dingen gedaan en gezien zeg. Van prachtige natuur, mooie uitzichten en enorm veel dieren (wat ik natuurlijk fantastisch vind en mijn reisgenoten soms iets minder: "Elisa, laat die kat nu maar weer los"), tot een hele nieuwe cultuur met erg vriendelijke mensen. In deze blog zal ik over al deze leuke dingen iets vertellen.
Allereerst zou ik nog wat laten weten over de laatste dagen in Bangkok. Deze waren gelukkig wat minder shocking dan de eerste paar dagen. Wat past een mens zich toch gemakkelijk aan aan nieuwe situaties. Waar ik de eerste dag nog een rat die rustig op straat liep uitgebreid stond te fotograferen, keek ik de laatste dagen niet meer op van een rat voor de voeten. De kakkerlakken die overal liepen vond ik overigens wel wat minder. Daar houdt mijn liefde voor dieren ongeveer wel op.
Volgens mij sloot ik de laatste dag af met de aankomst in het 10 persoons hostelkamertje. Nou, ik heb daar twee bijzondere dagen gehad. Het hostel werd beheerd door een leuke Indiaase familie met het vrolijkste hondje van de wereld: Junior (zie album Bangkok). Door de Vrolijke familie en Junior voelden we ons heel erg thuis in het hostel. Regelmatig maakten we even een praatje met de familie. Zij vertelden (in gebrekkig Engels) waar ze vandaag kwamen, en over hun plannen om een hostel in Amerika te openen. Ze waren er namelijk net achter gekomen dat mensen 10x zoveel geld bealen voor een hostel in Amerika, en dat beviel ze wel.
Overdag hebben we in Bangkok een poging gedaan tot het maken van culturele uitstapjes. De eerste dag ging dit niet volledig volgens plan. We wilden namelijk naar the Grand palace en Wat Pho. Dit hadden we heel goedkoop met de tuktuk kunnen doen, maar wij wilden lopen. Er gingen hier een paar dingen mis: het was 40 graden, we kenden de stad niet en ik had de kaart. Waar we in 10 minuten naar het Paleis hadden kunnen lopen, zijn we nu na 2 uur lopen bij de Golden mountain aangekomen. Noooit van gehoord, maar ach, dat was ook wel leuk. We besloten nog wel naar het paleis te gaan, want we waren nu toch al zo lang onderweg. Na een erg snel Tuktuk ritje kwamen we bij het paleis aan, blij dat we er eindelijk waren met die hitte. De blijdschap was snel verdwenen toen we te horen kregen dat het paleis over 20 minuten zou sluiten. Of we misschien morgen terug wilden komen...
De volgende dag besloten we het anders aan te pakken, we zijn met een boottochtje door het kanaal naar Wat Pho gegaan. Een hele mooie tempel met als bekendste object the Reclining buddha. Een enorme buddha van 18 meter hoog en 43 meter lang. Erg leuk om een keer te zien, maar het lopen door de stad en kijken naar hoe de mensen daar wonen vond ik eigenlijk veel leuker. Bijzonder om te zien hoe anders de cultuur is. Mensen wonen vaak in plaggenhutjes met wat rotzooi in en rond het huis. Kleine kinderen lopen naakt rond door de rommel en langs de drukke weg. Ik heb een paar keer op het punt gestaan om zo'n kleintje weg te trekken van de weg. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat een peutertje hier braaf op de stoeprand blijft staan. De wat oudere kinderen mogen 's avonds en 's nachts mama helpen met het werk: spulletjes verkopen aan toeristen. De moeder probeert het eerst en als dat niet werkt mag het zoontje het proberen met de meest smekende blik die hij heeft. Erg sneu om deze jonge kinderen 's nachts door de drukste straat van Bangkok te zien lopen.
Ik merk inmiddels dat mijn verhaal erg lang wordt, maar over Bangkok is ook zoveel te vertellen. Wat een bijzondere stad is dat, met veel mooie dingen en ook minder mooie dingen. Ik ga proberen het verhaal over de reis en Phi Phi wat korter te houden.
Om onze bestemming Phi Phi the bereiken hebben we de volgende reis gemaakt: taxi - vliegtuig - boot - boot. Die laatste boot is om van de pier naar het resort te komen. Er zijn hier namelijk geen wegen op het eiland, omdat het heel heuvelachtig en bebost is. Dus als je ergens naartoe wilt moet dat met de boot taxi. Over de reis wil ik nog een ding kwijt: we hebben dolfijnen gezien op weg naar het eiland!!! Dat kon ik weer afstrepen op mijn bucket list.
Op het resort werden we behandeld als koningen. Ik mocht absoluut mijn eigen backpack niet de heuvel op tillen. Dat werd gedaan door een redelijk kleine man die ook nog Marieke haar koffer droeg. De arme man kwam nauwelijks boven. Toen we boven waren hebben we hem wat geld gegeven. Hij bedankte ons door de aapjes voor ons te lokken met een gek geluidje. (Wait, I am the monkey man). En inderdaad, daar kwamen alle aapjes onder ons balkon staan. Erg leuk om te zien. Naast apen zijn hier nog een hoop andere leuke dieren die je kunt bewonderen. Zo klimt er af en toe een soort grote agaam met een heel schattig groot rond hoofd op ons balkon omhoog, en komen de hagedisjes tijdens het eten uit de lucht vallen. Erg leuk, tot hij besluit even onder je sarong te kruipen...
'S avonds kwamen we erachter dat het resort draaiende wordt gehouden door een soort van grote familie. Ze slapen met zijn vijftigen in een appartementencomplex achter de receptie, en kunnen allemaal van alles. De man die 's middags onze koffers naar boven tilde bediende ons 's avonds weer in het restaurant. En rond 10u gaf hij een spectaculaire vuurshow! Toen ik ernaar vroeg vertelde hij dat ze 1 dag in de twee weken vrij hebben. Bijzonder dat deze mensen van 's ochtends tot 's avonds zoveel energie hebben met deze weersomstandigheden. De kinderen in het resort worden van jongs af aan opgeleid om in het resort te werken. Een jonge jongen mocht helpen met de vuurshow, en de jonge meisjes mogen onder begeleiding helpen in het restaurant.
De volgende dag was het 25 april, de dag van mijn verjaardag! Het voelde gek om deze dag hier te vieren zonder slingers (want dat hebben ze hier niet), Nederlands gebak en familie en vrienden. Gelukkig heb ik op mijn bijzondere verjaardag wel heeeeel leuk gehad. Ik heb alleen maar leuke dingen gedaan zoals snorkelen, wat echt heel bijzonder is hier doordat er heel erg veel verschillende mooi gekleurde vissen zijn. We zijn uit eten geweest in de haven, en 's avonds gingen we met de boot taxi terug. Het varen in het donker met een prachtig uitzicht op de lichtjes aan het strand was een leuke afsluiting van mijn verjaardag.
Vandaag gaan we het paradijs alweer verlaten. Nog een nachtje op Krabi en dan begint ons vrijwilligerswerk in Cambodja. Ik zal proberen mijn volgende blog korter te houden. De foto's staan in het album Bangkok en Koh Phi Phi.
Liefs, Elisa
Fijn dat je het zo naar je zin hebt.xxx