Siem reap week 4: having a great time :)

27 mei 2016 - Siem Reap, Cambodja

Sur sdey!

Even een blog vanaf het zwembad. We waren vandaag twee uurtjes eerder vrij omdat er een vergadering was met de Khmer staff. Helemaal niet vervelend :) Mijn laatste blog is al zo'n twee weken geleden. Twee weken, de tijd vliegt hier echt voorbij. Ik ben al zo'n beetje op de helft van mijn reis en heb nog maar drie weekenden in Siem reap. En ondanks dat ik de mensen en mijn broodje kaas heel erg mis, wil ik er nog niet aan denken om hier weg te gaan. Ik heb de afgelopen twee weken erg veel leuke dingen gedaan. De meest indrukwekkende dingen zal ik hieronder beschrijven. 

Vorig weekend ben ik naar Kulen Mountain geweest. Dit was een hele bijzondere en hele leuke ervaring! Ide en ik werden 's ochtends om 07.45 opgehaald door Jasmin en de locals op scooters. Samen gingen we naar Phsar Leu, de grootste lokale markt van Siem Reap, om boodschappen te doen. Vlees shoppen op Phsar Leu was het minst leuke onderdeel van de camping trip. De vleesafdeling is namelijk een enorm groot overdekt terrein in het midden van Phsar Leu, het is enorm warm, hygiene is er niet echt en overal zie je dingen die je niet echt wilt zien: emmers met varkensbloed/varkenstongen, varkenskoppen ter decoratie op tafel (een vieze houten plank), en dan de geur... ik kon hier om 08.00 in de ochtend nog niet echt mee omgaan. Ik begon me wat licht in mijn hoofd te voelen, dus om te voorkomen dat de camping trip hier voor mij zou eindigen ben ik een eindje verderop bij de juwelier afdeling op ze gaan wachten. Tijdens het wachten komen er allerlei mensen voorbij lopen of kruipen die om geld bedelen. Kruipen, omdat sommige van deze mensen geen benen hebben of misvormt zijn en zich dus voortslepen over de vieze grond van de markt. Er is hier geen enkele vorm van health care vanuit de overheid en de ziekenhuizen voor locals hier staan erom bekend dat ze zo slecht zijn qua hygiene en kennis, dat je na een bezoekje soms nog slechter af bent dan daarvoor. Een voorbeeld: een van de kinderen op Ide zijn project heeft geen rechterarm meer. Waarom? Moeder was tijdens haar zwangerschap uit de hangmat gevallen en de baby had zijn armpje gebroken. Toen de baby geboren was hadden ze dit prima kunnen herstellen, maar voor het gemak hebben ze de arm maar geamputeerd. Gelukkig hebben ze hier goede ziekenhuizen voor 'rijke westerse mensen', dus ik hoef me geen zorgen te maken. 

Na een mooie motorbike tour van 1.5 uur kwamen we aan bij de school op de Kulen mountain, waar we bleven slapen. Hier hebben we heerlijk geluncht. Wat heel bijzonder was, was dat er voor de lunch ongeveer 7 mensen waren, en tijdens de lunch ineens 20. Geen idee waar die mensen vandaan kwamen, maar er was genoeg voor iedereen. Na de lunch gingen we met de motorbikes op weg om tempels etc. te bekijken. De Kulen Mountain was voor Angkor (Wat) de hoofdstad van het Khmer rijk, dus er staan tempels die een stuk ouder zijn dan Angkor Wat. Deze tempels zijn door de locals ontdekt en ook alleen de locals weten ervan. Het voordeel hiervan is dat er geen toerist te bekennen is. Het nadeel is dat er ook geen weg naartoe gaat. De route bestond uit zwaar zand, waterpoelen en rotsen. Ik zag het niet helemaal zitten dus ik besloot eens even te checken hoe ervaren mijn bestuurder was. Dit ging ongeveer zo: So, how old are you? "16". Okay, are you used to drive these roads? "No". Uiteraard had ik dat weer. Een 16 jarige jongen met een Honda bovenop een berg. Wil er misschien iemand van plek ruilen?? Uiteindelijk bleek ik me om niks druk te hebben gemaakt, want hij kon hartstikke goed rijden. Telkens als we een waterpoel of steil pad omhoog tegenkwamen vroeg ik of ik even af moest stappen (lees: af MOCHT stappen). Waarop hij telkens zei: No, sit. Dus ik bleef braaf zit. De bezienswaardigheden waren de rit ernaartoe gelukkig helemaal waard. Midden in de jungle stonden ineens hele oude stenen afbeeldingen van dieren, echt prachtig om te zien. Na een mooie lange foto shoot (want foto's maken doen ze hier heel erg graag) zijn we teruggereden. 'S avonds hadden we een gezellige barbecue op een schoolterrein en een leuk feestje. Om 12 uur hebben we Ide zijn verjaardag gevierd met cake en drankjes. 

De volgende ochtend werd ik rond 05.30 wakker omdat de Cambodjanen vast begonnen met afwassen, schoonmaken en scooters verplaatsen. Toen ik met moeite mijn ogen opende keek ik recht in de ogen van een kip, die random tussen ons aan het door wandelen was. Om 06.00 werd het tijd om de muziek aan te zetten, en rond 07.00 wilden ze toch wel heel graag vertrekken om te gaan ontbijten. Dus rond 07.15 zat ik met trillende handjes en hoofdpijn aan mijn Noodle soepje in een lokaal eettentje. Daarna gingen we de berg op met een trap om de voetafdruk van Buddha te observeren en om van het uitzicht te genieten. De Cambodjanen waren vol energie en hadden duidelijk weer erg veel zin in de dag. Ik wat minder. Maar vanaf een uur of 9 had ook ik weer energie en hebben we nog een hele leuke dag gehad bij de prachtige watervallen van Kulen Mountain (zie foto's). 

Onze zondag na de camping trip was echt een rustige zondag waarop het zwembad het hoogtepunt van de dag was. Op maandag hebben we zelf scooters gehuurd om een aantal dingen te bekijken. Samrith en Ginger waren met ons mee als onze persoonlijke tour guides. Het was een hele leuke dag, met als hoogtepunt rijden over de muur van Angkor Thom (een groot gebied binnen Angkor) en een ceremonie zien met 200 nieuwe monniken achter Angkor Wat. Tijdens het eten vertelden Samrith en Ginger, die beide van het platteland komen, hoe het was om daar op te groeien. Ginger vertelde dat hij twee jaar later dan anderen naar school ging (normaal is het vanaf 6 jaar) dan andere kinderen, omdat het voor hem te ver was. Om dit te kunnen doen hebben zijn ouders zijn geboorteakte aan laten passen, waardoor hij nu geregistreerd staat als 22 jarige, en eigenlijk 24 jaar is. Om op school te komen moest hij elke dag de rivier oversteken met zijn boekjes boven zijn hoofd. Hij vond het bijzonder om te horen dat wij overal bruggen hebben om het water over te steken. Als de jongens vrij waren van school hielpen ze hun ouders thuis. Hun taken waren bijvoorbeeld de ossen meenemen om te gaan grazen, de dieren voeren en hooi van het land halen met de ossenkar. Een leven dat wij ons niet echt kunnen voorstellen. 

Na deze leuke dag was het weekend alweer voorbij. De werkweek was kort, omdat we maandag vrij waren en vrijdag weer voor de verjaardag van Buddha. In het weekend hebben we (bijna alle vrijwilligers) een motorbike tour gemaakt naar het Ton Le Sap meer, een groot meer dat nu grotendeels droog lag, en waarop een groot dorp is gebouwd dat gescheiden is in een Cambodjaans en Vietnamees deel. De rest van het weekend heb ik vrij rustig aan gedaan.

Maandag moest ik een dagje werken, en vrijdag waren we alweer vrij door Royal ploughing day. Van maandag op dinsdag ben ik naar een housewarming geweest op het platteland. Een housewarming is hier een groot feest dat twee dagen duurt en waarop zo'n 300 mensen komen. Erg leuk om een keer mee te maken dus. De housewarming was van Ginger zijn ouders en we konden bij Samrith thuis slapen. Samriths huis was een grote kinderboerderij. De ossen, varkens, kippen en eenden leven onder de twee huizen op palen. Voor het toilet en de douche (een gat in de grond en een grote betonnen bak water) moest je een wandelingetje maken langs alle verschillende dieren. En als je het huis binnen wilde moest je een plankje op lopen. Het "huis" waar wij in sliepen leek trouwens niet op de huizen die wij kennen. Het was een soort schuur van 20 m2 dat volledig van hout was gemaakt en waar verder niks in stond, behalve een grote ronde bak water en een mini kookplaatsje. Erg lastig om je op te maken voor het feest in een ruimte zonder licht of een spiegel. Uiteindelijk is het redelijk gelukt en toen we ons bed hadden opgemaakt (rieten matjes en wat dekens/kussens) konden we naar het feest. We reden door een grote poort met ballonnen het terrein op, zetten onze scooters neer en stapten af. Op het moment dat ik me omdraaide naar het feest toe zag ik 40 vrouwen, en kinderen naar ons staren. Ze stonden letterlijk onbewogen en zonder iets te zeggen te kijken. We liepen naar een tafel om daar te gaan zitten, en de mensen bleven kijken. Er was zelfs een oude vrouw aan de tafel naast ons die haar stoel omdraaide om naar ons te kunnen kijken. Iedereen was heel verlegen en terughoudend, maar tegelijkertijd probeerden ze een blik of een lach op te vangen van de Barang (Khmer woord voor vreemdelingen, het betekent letterlijk Fransen). Een Khmer feest verschilt in een aantal opzichten van een Nederlands feest. Zo geven ze hier het feest altijd buiten (omdat het kan), staat er een enorme roze/paars versierde tent en is er plek voor zo'n 300/500 mensen. Het huis heeft normaal gezien geen stroom, maar nu stonden er zes speakers van een meter hoog waar keiharde westerse disco muziek uit kwam. Mensen komen hier niet op het moment dat het feest begint maar uren eerder om gezellig een beetje rond te hangen of te slapen, en er is heeeel veel eten. Er is apart een ruimte buiten waar al het eten gekookt wordt, en alles is even lekker. We aten gestoomde vis met lemongrass, een beef salad en een soort roerbakmix, uiteraard met rijst erbij.Na het eten gingen we dansen op Khmer muziek en westerse muziek. We hadden onder andere Justin Bieber, Shakira en Enrique Iglesias. Tussendoor was de stroom een keer weg, enorme vonken kwamen van de stroompaal. De mannen in de familie repareerden dit even met de blote handen, levensgevaarlijk en doodeng om te zien. Rond een uur of een was het feest afgelopen en gingen we naar huis toe om te slapen. Mijn nacht duurde niet lang. Rond een uur of vijf werd de hele kinderboerderij wakker en begonnen de kinderen te krijsen, de hanen te kraaien en de varkens te krijsen. Wat.een.ellende. Je moet er wat voor over hebben om het echte Cambodia mee te maken. Onderweg naar het toilet werd ik nog half aangevallen door een hongerig varken, en toen ik veilig de houten plank weer op was het huis in heb ik nog een half uurtje geslapen. De Cambodjanen waren tegen die tijd trouwens alweer topfit, dus heb ik met ze hun favoriete Engelse TV serie gekeken: 'mind your language'. Iedereen kent het hier en ik moet toegeven dat het best leuk is.

Toen Ide en Jasmin rond 9 uur ook wakker waren en iedereen gedoucht was (ik weet eerlijk gezegd nog steeds niet hoe dat douchen hier moet met die enorme betonnen bak water, dus ik doe maar wat), gingen we weer richting het feest, waar de muziek alweer gezellig op standje 100 aan stond. Op het feest waren alweer erg veel mensen, terwijl het officieel pas om 11 uur begon. Toen de Cambodjanen hoorden dat we nog moesten ontbijten moesten ze heel hard lachen: so you have breakfast and lunch together. Hoezo breakfast en lunch together?? Het is kwart over 9.. We kregen wel gelijk genoeg eten voor het ontbijt en de lunch, en het was weer heerlijk. Al word ik de rijst en noodles inmiddels wel zat en was een broodje kaas en een glas melk heel welkom geweest. Rond 11 uur begon het feest en begon iedereen ook aan het 8% Guinness-achtige bier. Hoe krijgen ze het naar binnen om 11 uur in de ochtend. Rond 1 uur was iedereen aangeschoten genoeg om ons aan te spreken en aan te raken, en werd ik een uur lang de hele dansvloer over geslingerd. Iedereen deed zijn uiterste best om even naast me te mogen dansen, en de vrouwen dansen heel dicht op je, en staren je recht aan. Elke keer als ik wilde stoppen hielden ze een vinger omhoog en zeiden ze 'one'. Wat one more dance betekende. Na een uur kon ik eindelijk volledig zwetend de dansvloer verlaten. De jongens met wie we daar waren vonden het heel grappig, en zeiden dat ik m'n beweging voor die dag wel weer gehad had. Nee, ik heb m'n beweging voor de hele week weer gehad. Rond 14.00 begonnen een paar jongens te vechten en was het feest wel voorbij, dus vroeg Samrith of we wilden vissen. Vissen leek me best leuk, lekker rustig met een hengeltje aan de kant van het water. Ik was even vergeten dat alles in Cambodja anders gaat. We gingen dus niet lekker rustig vissen met een hengeltje, maar met onze blote handen in het water. Nou ja, onze blote handen, ik heb vriendelijk bedankt en ben lekker aan de kant gaan zitten spelen met de hond. Helaas hadden ze mij en Jasmin, zonder dat we dat wisten, de taak gegeven om de vissen op te rapen en te doden. Dus uiteindelijk stond ik op de kant en vloog er elke minuut een vis om m'n oren die de jongens gevangen hadden. Als de vis dan in het gras was geland hield ik het emmertje met andere vissen schuin en hoopte ik dat ze er zelf in sprongen, want sommige vissen hadden hele nare stekels. Ondertussen moest ik de jonge hond op afstand zien te houden omdat die de vissen ook wel zag zitten. Tussendoor riep ik anderen om de vissen dood te maken, want dat ging ik dus echt niet zelf doen. Toen we uiteindelijk genoeg vissen hadden werd er een barbecue gebouwd en werden de vissen en wat eendeneieren geroosterd. De vissen smaakten veel beter dan verwacht, en ondanks dat het niet mijn favoriete activiteit hier was, was het heel erg interessant om een keer mee te maken. 

Na het vissen gingen we terug naar Samriths huis om onze spullen te pakken en om een ritje te maken met de ossenkar door het dorp en door het veld. Dit was precies met zonsondergang en erg ontspannend en mooi. Daarna was het tijd om terug te gaan. Op de terugweg reden we door een kudde krekels heen, die over de hele weg sprongen en vlogen, dus toen ik weer in het guesthouse was heb ik eerst tien minuten krekels uit mijn tas, kleren en haar gehaald, en daarna helemaal niks meer gedaan. 

Inmiddels is het alweer weekend, en hebben we alweer leuke plannen gemaakt. Ik zal proberen om binnen een week weer wat van me te laten horen. 

De foto's komen in het album. 

Liefs, Elisa 

Foto’s

1 Reactie

  1. Iektje:
    28 mei 2016
    Wat weer een avonturen beleefd. Geweldig!